Er is een klein betekenisverschil.
akkoord
overeenkomst, schikking
De strijdende partijen bereikten een akkoord: een staakt-het-vuren voor drie dagen.
compromis
overeenkomst waarin elke partij iets toegeeft
De strijdende partijen kwamen tot een compromis: geen berechting van opstandelingen en de opheffing van de bezetting van het vliegveld.
In akkoord zit het Latijnse woord voor ‘hart’ (cor). De partijen worden het ‘van harte’ eens. Er is ook een ander akkoord, de muziekterm voor ‘het samenklinken van meer tonen’ (van het woord corde voor ‘snaar’). Een compromis betekende van oorsprong de belofte om een beslissing in een geschil aan een scheidsrechter over te dragen.
Als u een geschil hebt of een verschil van inzicht, dan kunt u beter een akkoord bereiken dan een compromis Want een compromis impliceert dat u niet helemaal uw zin hebt gekregen. En heel subtiel, in sommige gevallen is het geschil of verschil geneutraliseerd. Dat wordt mooi aangegeven met de woorden overeenkomst en schikking. Bij een schikking blijft het verschil van inzicht bestaan. Vandaar dat de Belastingdienst bij het niet kunnen innen van een belastingschuld soms een schikking treft. Een compromis of een akkoord is wettelijk niet mogelijk omdat de belastingschuld formeel-juridisch blijft bestaan.
