Er is geen betekenisverschil.
chantabel
chanteerbaar (eerder gebruikt bij personen)
chanteerbaar
chantabel (eerder gebruikt voor het verschijnsel)
Beide woorden kunnen in één zin: Het prostitueebezoek maakt het Kamerlid in principe chanteerbaar, maar zelf zegt hij nooit chantabel te zijn geweest.
Maar een mogelijk verschil tussen persoon en verschijnsel is lastig hantabel / hanteerbaar.
Hoe komen we aan die spellingvarianten acceptabel / accepteerbaar, subsidiabel / subsidieerbaar, memorabel / memoreerbaar, presentabel / presenteerbaar, enz.? En waarom hebben dan niet alle vormen op -baar ook -abel (draagbaar / dragabel) en alle vormen op abel ook -baar (miserabel / misereerbaar)? Dit valt alleen historisch te verklaren.
Werkwoorden van Germaanse afkomst krijgen doorgaans -baar: eten - eetbaar. En werkwoorden van Franse afkomst met een aparte lettergreep -eer krijgen doorgaans -abel: chanteren -chantabel. Maar dit onderscheid is alleen historisch interessant. Toch zou het, ons taalgebruikers, sieren wanneer we af en toe eens trots zijn op de respecteerbare, nee respectabele afkomst van onze woorden.
