22. Is het 'geluidhinder' of 'geluidshinder'?
Beide vormen zijn goed.
U schrijft een tussen-s als u die hoort. Sommigen spreken geluid(s)hinder uit met een s, anderen niet. Beide vormen zijn dus goed.
Ook de volgende woorden hoort men met en zonder -s-: groep(s)foto, handel(s)maatschappij, inkoop(s)prijs, onderzoek(s)instituut, spelling(s)probleem, tijd(s)verschil.
Soms is er verschil tussen Nederland en Vlaanderen. In Vlaanderen is hartsgrondig gebruikelijker dan hartgrondig en rundsvlees gebruikelijker dan rundvlees. In Nederland is dit andersom. Sommige woorden hoort men nooit met een -s-, schaapherder, andere hoort men altijd met een -s-, schaapskooi.
Soms is het lastig te bepalen of u een -s- hoort, omdat er al een s-klank staat aan het begin van het tweede deel: dorp+straat. Hier schrijven we nog een tussen-s als we die ook horen in andere combinaties (dorpsplein), dus dorpsstraat. Let wel op verschil in betekenis: een liefdedaad is een daad uit liefde verricht, maar de liefdesdaad is de geslachtsdaad.
Zie het Verwarwoordenboek* op deze site voor meer voorbeelden met betekenisverschil door de tussen-s, bijvoorbeeld liefde(s)daad. Zie voor meer informatie de Schrijfwijzer, paragraaf 8.9.2.
Wist u dat ...
... de tussen-s in geluidshinder in de jaren zeventig van de vorige eeuw nog geleid heeft tot een bijlage bij een Kamerstuk over de Wet geluidhinder (1975-1976, 13.639, nr. 7, blz. 21-26)?
De bijlage bevat bijdragen van hoogleraren Nederlands en TNO-medewerkers over wel of geen -s-. Bij de behandeling van de Wet geluidhinder is zelfs een motie ingediend om de naam van de wet te veranderen in Wet geluidshinder. De motie werd verworpen. Een belangrijk argument in het debat was het betekenisverschil tussen de meer objectieve, in decibels meetbare geluidhinder, en de meer subjectief beleefde, bijvoorbeeld door de buren veroorzaakte geluidshinder.
Volg Jan Renkema op Twitter



Column

Ontdekkingsreis
Mijn lieve kleine neefje is zo klein niet meer. Een paar weken geleden werd hij zeven jaar en dat maakt hem al een echte kerel. Petje achterstevoren op zijn hoofd, nieuwe rugzak op zijn rug – zelfs op mijn bescheiden leeftijd werd ik daar een tikje nostalgisch van. Maar hoewel je aan de ene kant zou willen dat ze altijd klein blijven, moet ik eerlijk toegeven dat ik het prachtig vind om te zien hoe ze de wereld steeds meer ontdekken. En nu Siebe ook het lezen en schrijven in no-time onder de knie begint te krijgen, kan de taalfanaat in mij haar hartje ophalen.